Başkanlık sistemine geçilirken ileri sürülen en önemli gerekçelerden birinin “yasama ve yürütmenin kesin çizgilerle ayrılacağı” vaadi olduğunu belirten Ekmen, şunları kaydetti:

“Başkanlık sistemine geçilirken, yürütmenin artık yasa teklifi hazırlayamayacağı; yasamanın da denetim ya da bütçe yoluyla yürütmeyi bloke edemeyeceği söylenmişti. Ancak bugün gelinen noktada, yürütme yasamadan tamamen kopmuş durumda. Bakanlar, kendi hazırladıkları kanunları savunmak için dahi Meclis’e gelmiyor. Ne var ki yasama hâlâ yürütmenin gölgesinden çıkabilmiş değil. Yasa teklifleri teknik olarak milletvekilleri eliyle sunuluyor gibi görünse de büyük ölçüde bakanlıklar tarafından hazırlanıyor. Zaman zaman bakanların kamuoyuna yaptığı açıklamalarda ‘şu yasa teklifini Meclis’e sevk ettik’ gibi ifadeler duyuyoruz. Yani teklifin içeriği Bakanlık’ta hazırlanıyor, milletvekilleri ise yalnızca imza atan pozisyonunda kalıyor. Komisyonlarda bu durum çok net biçimde görülüyor. Örneğin, tartışmalara konu olan Zeytincilik Yasası’nda, bir milletvekiline ‘Bu yasa ile ne kadar kömür üretileceği öngörülüyor?’ diye sorulduğunda, teklif sahibi bu soruya yanıt veremedi. Oysa her yasa teklifinin bir arka planı, bir fizibilite raporu olmalı. Böyle anlarda gözler hemen bürokratlara çevriliyor. Eğer orada hazır bulunan, konuyu bilen bir bürokrat varsa çabucak bir not hazırlayıp milletvekiline veriyor; o da bu notu okuyarak soruyu yanıtlamış gibi yapıyor."

Ekmen, Cumhuriyet tarihinden bugüne Meclisin en önemli yetkisinin vatandaş adına bütçe yapmak olduğunu hatırlatıp bu yetkinin bugün fiilen ortadan kalktığını ifade etti. “Türkiye Büyük Millet Meclisinin bütçe yapma hakkı da fiilen ortadan kalkmış durumda." sözlerini dile getiren Ekmen, devamında şunları aktardı:

"Oysa tarihsel olarak Meclisin en temel yetkisi, halk adına bütçeyi belirleme yetkisidir. Bugün ise, bütçe kabul edilmese bile enflasyon oranına göre harcamalar otomatik olarak sürüyor. Gelinen aşamada yasama faaliyetleri, yalnızca muhalefetin değil, iktidarın bile elinden alınmış görünüyor. Son infaz yasası sürecinde bu çok net yaşandı. Adalet Bakanı, ‘Biz Meclise sevk ettik’ dedi. Ancak Mecliste böyle bir teklif bulunamadı. Sonradan ortaya çıktı ki yasa doğrudan AK Parti Grubu’na gönderilmiş, Meclise değil. Torba yasalar nedeniyle Meclis içi çalışma düzeni de bozulmuş durumda. Plan ve Bütçe Komisyonu dışındaki komisyonlar büyük ölçüde işlevsizleşti. Örneğin geçen yıl infaz kanununa ilişkin bir düzenleme Adalet Komisyonunda görüşülmesi gerekirken, Plan ve Bütçe Komisyonu’ndan geçirildi. Bu yıl ise trafik cezalarına dair bir düzenleme, İçişleri Komisyonu yerine Adalet Komisyonu’na yönlendirildi. Bu tür kuralsızlıklar, istisna değil, neredeyse olağan hale geldi. İktidar bloğu için bile sistem bu kadar verimsizken, muhalefetin sunduğu teklifler bırakın kabul edilmeyi, gündeme dahi alınmıyor. Hiçbiri komisyonlardan geçemiyor."

Genel Kurul'da doğrudan görüşme önergelerinin haftada yalnızca bir kez verilebildiğini belirten Ekmen, "Bugüne kadar bu yöntemle sadece bir önerge gündeme alındı: HÜDA PAR’ın, İsrail adına savaşan vatandaşlara ilişkin önergesi. Tüm partilerin ortak oyuyla kabul edilmesine rağmen, bugün baktığımızda bu önergenin de yasalaşmadığını görüyoruz. Yani önerge gündeme alınıyor, ancak sonrasında adeta 'uyutuluyor'. Her hafta Mecliste üç gün boyunca arkadaşlarımız, ülke gündemine ilişkin araştırma ve genel görüşme önergeleri sunuyor. Emeklilerin sorunları, polislerin çalışma koşulları, sözleşmeli erlerin ekonomik ve hukuki durumu gibi çok sayıda başlıkta öneriler verdik. Hepsi reddedildi. Sadece bir kez, engellilerin sorunlarını araştırmaya yönelik Yeni Yol Grubu’nun verdiği bir önerge, iktidar sıralarında oluşan anlık bir boşluk sayesinde kabul edildi. Bugün hâlâ bu önergeyle kurulmuş olan komisyon çalışmalarını sürdürüyor. Ama bu bir istisna.” dedi.